Διαβάζεις αυτήν την ιστορία μόλις τώρα και το μυαλό σου ήδη σε ξεγελά ότι μασάς τσίχλα. Μηρυκάζεις με όλο σου το είναι. Θυμωμένα, άτσαλα, αδέξια, διακριτικά, τόσο έντονα που σου τρέχει λίγο σάλιο, τόσο αδιάφορα που ξεχνιέσαι και δαγκώνεις τη γλώσσα σου, τόσο ονειροπόλα σαν να ξαναερωτεύεσαι εκείνο το […]

                 Μίλησε μου για κείνα τα αδιάφορα. Αυτά που δε σου γεμίζουν το μάτι. Για κείνα που νιώθεις ότι κάτι τους λείπει και δεν σου φτάνουν. Μιλά μου για τα τριτοδεύτερα που η σημασία τους για σένα αρχίζει και τελειώνει στο ίδιο σχεδόν σημείο. Περιέγραψε μου τις δεύτερες […]

             Άνθη και φυτά. Βλέπω σε σκονισμένες, γκρίζες τζαμαρίες. Περιμένουν ένα χέρι να τα χαϊδέψει, να τα ποτίσει. Ένα χέρι νεανικό, γερασμένο, ροζιασμένο, κομματιασμένο, πιασμένο να στηρίζει ένα πηγούνι σε ένα βαρύ κεφάλι. Δύο άνθρωποι ή ένας να πουν το δικό τους τελευταίο ποίημα ή αρχικό. Μια κίνηση στοργής ή […]

               Μπήκε η άνοιξη, ο καιρός κάνει βέβαια ακόμη τα δικά του, αλλά που θα πάει θα στρώσει κι αυτός. Η μέρα μεγάλωσε και κάπως έτσι κι η ελπίδα σαν να πήρε μια ανάσα και να έγινε μεγαλύτερη. Εγώ πάντα το νιώθω αυτό με τον ερχομό της άνοιξης. Και […]

    Σήκω.. Άνοιξε τα μάτια σου.. Τράβηξε τις κουρτίνες, Άφησε το φως του να δώσει ένα τόνο λάμψης, Σε κάθε σκονισμένη πτυχή… Σε εκείνες τις ξεχασμένες πτυχές του εαυτού σου… -Άσε με… Δεν θέλω να ακούω τη φωνή σου… -Άκουσε με.. Κάθισε να μιλήσουμε, Δεν με αποζητάς τα τελευταία βράδια, Και αυτό σε οδηγεί […]

             Ποιος θα μου έλεγε ότι οι άνθρωποι καμιά φορά φεγγοβολούν. Και ότι το τσάι με άρωμα πορτοκάλι, το κάνουν να φαίνεται πιο γευστικό. Όχι με μέλι ή με ζάχαρη, αλλά με ένα φιλί αμέσως πριν ή μετά από κάθε γουλιά. Μια μικρή δόση γλυκαντικού, που κάνει τις φλέβες σου […]

                 Ωραίο πράγμα ο έρωτας, σκέφτομαι και μου έρχονται στο μυαλό ένα σωρό τρέλες, αυθόρμητα συναισθήματα, μεγάλα λόγια ενθουσιασμού και παρόρμησης. Αχ… στιγμές που σου αφήνουν ένα γλυκό μειδίαμα. Μα αν δεν είναι αμοιβαίος ο έρωτας τι γίνεται; Πλάθεις δικαιολογίες για να δικαιολογήσεις αυτό που αρνείσαι να δεις. […]

             Ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τα πράγματα είναι διαφορετικός. Ίσως κάποιες φόρες δημιουργούμε στους άλλους λαθεμένες εντυπώσεις. Και εκεί έρχεται και μας παίρνει η μπάλα. Συνήθως όταν είμαστε κουλ στον τρόπο που μας συμπεριφέρονται οι άλλοι, δίνουμε την εντύπωση πως δεν μας νοιάζει και πολύ […]

               Είμαστε άνθρωποι, τα μοναδικά όντα που ζουν στη γη και αποφασίζουν για το μέλλον. Ένα μέλλον που στα μάτια αρκετών, έλαμπε λαμπρό. Η τεχνολογία θα είχε προχωρήσει προς όφελος όλων των ανθρώπων, δεν θα υπήρχε πείνα, ο πόλεμος θα ήταν μια ανάμνηση και μια ιστορία. Και είμαστε εδώ, […]

             Επιβεβαίωση. Μια λέξη, με χιλιάδες λάθη. Μας έχουν μάθει από τα γεννοφάσκια μας να επιζητούμε την επιβεβαίωση για ό, τι κι αν κάνουμε και με τα χρόνια αυτό περνάει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Ζητάμε επιβεβαίωση για όσα θέλουμε να έχουμε. Από ένα ρούχο που θα αγοράσουμε […]

               Ρουτίνα. Συνήθεια. Λέξεις επαναλαμβανόμενες. Λέξεις που δεν σε χαρακτηρίζουν. Λέξεις που χαρακτηρίζουν την ζωή των περισσότερων από εμάς. Καλώς ή κακώς η ζωή μας προσφέρει το δικό της πρόγραμμα. Τη δική της ρουτίνα. Ρουτίνα που γίνεται συνήθεια και συνήθεια που σε κουράζει. Η συνήθεια ανταποκρίνεται σε όλους τους […]

      Φυσάει βοριάς ατίθασα, Γδέρνει τα χείλη, το πρόσωπο.. Ανοίγω τα μάτια μου βεβιασμένα, αντικρίζω το χάος.. Το χάος που έπλασα αργά με τα γυμνά μου άγαρμπα χέρια. Ατενίζω τους απογόνους των πράξεων μου.. Άψυχα σώματα που κάποτε ανέπνεαν, άχρωμα είναι όλα όπως το οξυγόνο που έδιναν απλόχερα, θολά στην γκρίζα ομίχλη… Πόσοι […]

               Να μοιράζεσαι αλλά να μη σκορπίζεσαι. Τι πιο όμορφο στη ζωή να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου με εκείνους που αγαπάς. Με εκείνους που σε κάνουν να τα νιώθεις. Να τους δείχνεις ότι οι στιγμές μαζί τους είναι οι σημαντικότερες και όσο γίνεται να διεκδικείς πιο πολλές. Να δένεσαι […]

               Νιώθει μόνος, ανάμεσα σε τόσο κόσμο. Χάνεται στο πλήθος του πεζοδρομίου αλλά μοιάζει σαν αόρατος που δεν ανταλλάσσει ούτε ένα βλέμμα με τους υπόλοιπους περαστικούς. Αν το καλό σκεφτείς μοιάζουμε με ρομπότ πάρα με ανθρώπους τις πρωινές ώρες της ημέρας. Όπως όλοι έχει και αυτός την ιστορία του. […]

                 Θάλασσα. Γένος θηλυκού. Δυνατή, ανεξέλεγκτη, μοναδική! Θα ήθελα να μοιάζω με την θάλασσα. Τόσο ξεχωριστή σε κάθε παραλία και παράλληλα τόσο ίδια αν σκεφτείς πως όλο το μπλε του πλανήτη είναι κάτι ενιαίο και είναι το ίδιο! Η ζωή που υπάρχει μέσα της, σαν μάνα που προσέχει […]

      Ξυπνάς το πρωί και το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να ανοίξεις το κινητό σου. Να φορτίσει ο εγωισμός σου καθώς βλέπεις +30 like στην φωτογραφία ή το post σου ή σε ένα check in για το έξαλλο βράδυ που πέρασες εχθές. Ζεις για να δουλεύεις, γυρνώντας το βράδυ κουρασμένος χωρίς ίχνος […]

                 Αν δεν τα κάνεις όλα στην άκρη και δεν δεθείς με τον άλλον τόσο, που να νιώθεις κάθε στιγμή πως κάτι θα γίνει και θα σπάσεις. Θα θρυμματιστεί το είναι σου, το μέσα σου, κάτι θα γίνει κι όλο αυτό θα χαλάσει. -Δεν μπορείς να με καταλάβεις […]

                 Δεν ξέρω αν θα αγαπήσεις τον πραγματικό εαυτό μου, τις μέρες μου, τις συνήθειες μου, την άβυσσο σκέψεων που τρέχουν με ταχύτητα φωτός στο μυαλό μου. Δεν απαιτώ να βιώνεις τις φοβίες μου, ούτε να τις καταλαβαίνεις. Αλλά θέλω να καταλάβεις την ανάγκη μου. Την ανάγκη να […]

      Χαράζει.. Άλλο ένα πρωινό ήρθε.. Άλλη μια νύχτα καταγράφηκε στο μυαλό μου.. Μια νύχτα σαν τις άλλες.. Μια νύχτα που προσπαθούσα να νιώσω ξανά το άγγισμα σου στο στήθος μου.. Δημιουργούσα σχέδια στον καμβά της ατμόσφαιρας, με μαύρο υπόβαθρο, σχεδιάζοντας τα λεπτά σου δάκτυλα… Να αγγίζουν κάθε κύτταρο στο δέρμα μου, να […]

        Ψεύτης, υποκριτής, δειλός… Κομμάτια του εαυτού μου, που με στοιχειώνουν.. Όταν φτάνω στην άκρη του γκρεμού, Όταν αντικρίζω το κενό… Κυλάει ο χρόνος και οι ατέλειες αυξάνονται/ Γεμίζουν τις γωνίες στα δωμάτια του σπιτιού μου, Παρασέρνουν τις σκέψεις μου σε μια θύελλα αμφιβολιών, Τις οδηγούν σε μια κρεμάλα αυτοκριτικής.. Με δήμιο […]