Νιώσε τα κείμενα μας, με φωνή!
Τα συναισθήματα δεν γνωρίζουν από όρια, τα θέτει όμως εκείνη. Αυτό που συμβαίνει όταν ξεχυλίζουν είναι ένα θαυμάσιο τοπίο, αν είσαι ζωγράφος άρπαξε τα πινέλα σου αλλιώς δημιούργησε το πορτρέτο στο μυαλό σου. Μεθυσμένη από τα πολλαπλά ποτήρια κρασιού που ήπιε μονάχη της, η απίστευτη ζάλη την διακατέχει και ο οργανισμός της την παρακαλάει για άλλο ένα. Εκείνη αρπάζει το μπουκάλι και το κρασί ξεχύνεται στο ποτήρι της σύντομα ξεχυλίζει από την απροσεξία της και την λερώνει σαν να βάφτηκε με αίμα.
Αυτό συμβαίνει στη ζωή της κάθε φορά που τα συναισθήματα της επαναστατούν. Πόσο εύκολα να φεύγει άραγε ο λεκές; Σαββατόβραδο κι εκείνη προτίμησε τον εαυτό της για παρέα, ζώντας με την σιγουριά, γνωρίζοντας ότι το επόμενο πρωί για το μόνο πράγμα που θα φταίει θα είναι ο πονοκέφαλος. Ο καφές της δεν θα την τονώσει, τα βλέφαρα της δεν θα ανοίξουν και οι μαύροι κύκλοι δεν θα εξαφανιστούν, γνωρίζει τις συνέπειες παρόλα αυτά εκείνη συνεχίζει ακάθεκτη στο επόμενο.
Αν τύχει να την συναντήσεις μην περιμένεις να σε πλησιάσει πρώτη, δεν θα συμβεί ποτέ αυτό, φρόντισε να μην την τρομάξεις, να μην νιώσει ξένη κοντά σου. Πότε της δεν ένιωσε ανασφάλεια αφού κανέναν δεν κατάφερε να την συντροφεύσει και να την αποδεχτεί όπως είναι. Μην της χαρίσεις λουλούδια, ύστερα από λίγο θα μαραθούν και δεν θα έχει κάτι δικό σου τις στιγμές που μακριά σου θα νιώθει μόνη, χάρισε της κάτι δικό σου, κάτι ζεστό, μισεί το κρύο, μισεί όταν το σώμα της εκτεθειμένο παγώνει. Δεν επέλεξε την μοναξιά επειδή της αρέσει αλλά οι άνθρωποι την έκαναν να υποφέρει, γι’αυτό φρόντισε να παραμείνει θερμή, έτσι θα είναι ασφαλής.
Μίνα
