▷ Νιώσε τα κείμενα μας, με φωνή!
Γιατί τρέχεις μικρή μου ψυχή; Τι σου έκανα και θέλεις να φύγεις; Είναι το τώρα και το εδώ τόσο αβάσταχτα που δεν μπόρεις να περιμένεις; Γιατί βιάζεσαι τόσο να πας κάπου που εγώ δεν είμαι ακόμα έτοιμη να σε ακολουθήσω; Είναι το άγνωστο όντως κατά τόσο καλύτερο από το παρόν μας;
Δεν ήθελα να σε πληγώσω. Τα λάθη μου όλα τα έκανα για το καλό σου. Όταν σε αδίκησα προσπάθησα να σε κάνω να με ξαναγαπήσεις. Όταν εσύ με πλήγωνες ξανά και ξανά λέγοντάς μου λόγια που εγώ η αφελής έσπευδα να κάνω πράξη, καταστρέφοντας έτσι όλο μας το είναι, τότε, κατάφερνα πάντα μετά την καταστροφή μας να σε πείσω πως αξίζουμε αγάπη, πως είμαστε και οι δύο ικανές να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. 
Γιατί τρέχεις μικρή μου ψυχή; Νόμιζα πως πλέον τα είχαμε βρει, πως δεν υπάρχει κάτι άλλο να καταστρέψουμε, τα κάψαμε όλα. Πίστευα πως από εδώ και πέρα θα δουλεύαμε μαζί για το καλό μας. Αλλά εσύ πάλι τρέχεις μακριά μου και δεν με περιμένεις. H καρδιά πονάει όταν ψηλώνει, λένε. Και η ψυχή; Τι παθαίνει η ψυχή όταν ψηλώνει; Η καρδιά μου ποτέ δεν ήταν το πρόβλημα. Πονούσε, μα ποτέ δεν μπορούσε να αναμετρηθεί με τον πόνο της ψυχής μου. Γιατί αν η καρδιά μου πονάει, η ψυχή μου σφαδάζει. Είναι πάντα κάπου όπου το σώμα μου δεν μπορεί να ακολουθήσει. Ξεριζώνεται από μόνη της και με αφήνει ματωμένη και ελλιπή.
Κάθε νύχτα μένω ξύπνια γιατί εξ’ αιτίας της ψυχής, η αγωνία κι η απορία, η φαντασία κι ο φόβος ξαπλώνουν δίπλα μου, κάτω από το πάπλωμά μου. Κάθε μέρα που ξημερώνει προσπαθώ να σε πιάσω, ψυχή μου, και να σου μιλήσω όπως σου μιλούσα παλιά, αλλά μάλλον ξέχασα πώς να σου συμπεριφερθώ, γιατί αντί να καθίσεις μαζί μου εσύ, τρέχεις. Γιατί τρέχεις μικρή μου ψυχή; Περίμενέ με, να μάθουμε να περπατάμε μαζί.
